Vücut yapısı:

 Sınıf: Mammalia  Takım: Chiroptera  Familya: Pteropodidae

Türkiye’deki diğer yarasalardan farklı olarak; kanatta 2. parmak da başparmak gibi tırnaklıdır. Kanat membranı, ilk ayak parmağına bağlanır. Kuyruk yok denecek kadar kısadır. Gözleri oldukça büyüktür; kulaklar, nispeten küçük, koyu renkli ve uç kısmı yuvarlaktır. Erginde sırt taraf gri kahverengi, karın taraf kirli devetüyü rengindedir. Kürk kılları kısa ve kabadır. Önkol uzunluğu 8.2-10 cm, kanat açıklığı 48-65 cm.

© foto: Dr. Ahmet Karataş-Tarsus (İçel).

Meyve bahçelerine yakın büyük ve karanlık mağaralar ile bazen boş binalar. Yurdumuzda genellikle denize yakın veya rakımı düşük yerlerde (0-600 m arası) yaşar.

 Önemi:

Bitkilerin çoğalması ve tozlaşma.

Tamamen karanlık mağaralarda yaşayan bu yarasalar, akşam karanlığından sonra uçmaya başlarlar. Ülkemizde kışın bile eksi sıcaklık değerlerine düşmeyen bölgelerde, çeşitli etli meyveler (Trabzon hurması, elma, erik, üzüm, kayısı, muz, mandalina, portakal vs) ile  beslenirler. Meyvelerin özellikle fazla olgunlaşmışlarını tercih ederler. Zira diş yapıları buna daha uygundur. Doğum (yurdumuzda) Nisan ayı civarında olur ve bir batında tek yavru doğururlar.

 Dağılımı:

Doğu Akdeniz (Adana, Hatay, İçel), nadiren Orta Akdeniz (Antalya) (bkz. harita). Çoğunluğu Tarsus (İçel) ve Hassa (Hatay)’daki iki büyük mağarada olmak üzere (ki herbirinde 1000-1500 civarı birey bulunmakta); Türkiye’de toplam birey sayısı 5000 civarında tahmin edilmektedir. Daha çok insanlarca; özellikle Hatay yöresinde çiftçiler tarafından zehirlenerek öldürüldüklerinden, çevrenin tahribi, tarım ilaçları ve uygun yaşama ortamlarının azalması sonucu sayıları hızla azalmaktadır.

LR/Lc–, bkz. IUCN Kırmızı Liste. Bütün areali göz önünde tutulursa, oldukça yaygındır.  Türkiye’de

durumu bildirilmemişse de, birey sayısına ve lokal durumuna göre “tehlike altında (EN)” alınmalıdır.